Na całą wieczność

OD AUTORKI

W czasach, gdy rozgrywa się ta historia, rozwód w Anglii, podobnie jak w innych krajach protestanckich, mógł być przeprowadzony jedynie za zgodą Parlamentu.

Rozwodów udzielano rzadko, koszty zaś były tak wysokie, że tylko najbogatsi mogli ważyć się na taki krok. Przez prawie 260 lat, pomiędzy 1602 i 1859 rokiem, Parlament rozwiązał zaledwie 317 małżeństw.

Kobietę rozwiedzioną czekał całkowity bojkot towarzyski. Rozwódki natychmiast wyjeżdżały za granicę i nie mogły nigdy powrócić do kraju. Natomiast mężczyznom prędko wybaczano, choć nie zawsze przyjmowano ich na dworze.

Określenie „niebieska pończocha”, oznaczające kobietę oczytaną, mającą pretensje literackie, wywodzi się od niebieskich wełnianych pończoch, noszonych przez Edwarda Stillingfleeta, wnuka słynnego biskupa z Worcester. Był tak biedny, że nie stać go było na zakup czarnych jedwabnych pończoch, które były uzupełnieniem eleganckiego stroju bywalców wieczorków literackich wydawanych przez Elizabeth Montague (1720 – 1800) w domu przy Portman Square.