Milioner i prowincjuszka

EPILOG

– Niczego się nie nauczyłaś? Czy jeden prawie śmiertelny wypadek nie przekonał cię, że powinnaś być ostrożniejsza? – Sterling najwyraźniej był zdenerwowany. Usta zacisnął w wąską linię, dłonią nerwowo rozcierał kark.

Miała wyrzuty sumienia, że przez nią musiał tyle czasu spędzić w Wyoming, obserwując Kyle'a, Samanthę i Caitlyn, ale to było konieczne.

Sterling siedział za biurkiem w swojej kancelarii, za oknami widać było panoramę Minneapolis. Patrzył na swą rozmówczynię srogo, jak na krnąbrne dziecko albo raczej jak na niegodną zaufania wspólniczkę.

– Wszyscy w rodzinie myślą, że zginęłaś, Kate – przypomniał jej. – To smutne, że musimy nadal ukrywać prawdę, ale to jedyny sposób, żeby zapewnić ci bezpieczeństwo.

– Ty tak twierdzisz.

– Zgodziłaś się ze mną, nie pamiętasz? To pewnie był twój pomysł? – Zdjął okulary i rozmasował nasadę nosa. Czuł zmęczenie. Ostatnie trudne miesiące dawały o sobie znać.

– Teraz też nikt nic nie wie. Niestety, wszyscy, którym na mnie zależało, z wyjątkiem ciebie, myślą że jestem w niebie.

Sterling nie ustępował.

– Pójście na ślub było bardzo nierozsądne. Zbyt ryzykowne. Co ty sobie wyobrażałaś?

– Siedziałam w ostatniej ławie przebrana za mężczyznę. Nikt mnie nie rozpoznał.

– Ty mnie kiedyś wykończysz, Kate – wymamrotał, a ona roześmiała się z tej paradoksalnej sytuacji. – Przez ostatnie półtora miesiąca latałem do Clear Springs i z powrotem, składałem ci dokładne raporty, żeby tylko nikt się nie domyślił, że żyjesz. A ty po prostu zjawiasz się tam osobiście, i to wtedy, gdy zbiera się tam cała rodzina. Zaczynam się zastanawiać, czy podczas tej katastrofy nie uszkodziłaś sobie mózgu.

– Nie zamartwiaj się, Sterling. Wszystko jest w porządku. Dobrze wiedziałeś, że za żadne skarby nie daruję sobie ślubu mojego wnuka.

– Ale…

– Nie mówiłam ci, że jeśli Kyle dostanie ranczo, to wkrótce połączy się z Samanthą? – Zacisnęła palce na lasce, której musiała używać od czasu wypadku. Na szczęście porywacz, który ukrył się w samolocie i podczas podchodzenia do lądowania zagroził jej pistoletem, stracił kontrolę nad sytuacją. Zaczęli się szarpać i samolot, nie pilotowany przez nikogo, stracił wysokość. Kiedy zderzył się z koronami drzew, siła wybuchu wyrzuciła Kate na zewnątrz. Porywacz zginął, gdy samolot uderzył o ziemię, a jego ciało spłonęło niemal doszczętnie.

Nieprzytomną Kate znaleźli miejscowi Indianie, zabrali ją do wioski i pielęgnowali, aż wyzdrowiała. Przez następne miesiące wszyscy, łącznie ze Sterlingiem, myśleli, że we wraku spłonęła właśnie ona. Kiedy się pojawiła cała i zdrowa, niemal przyprawiła go o atak serca. Postanowiła nadal udawać martwą, by zdemaskować tego, kto opłacił zabójcę.

Bardzo się martwiła o rodzinę i to było dla niej najgorsze. Nie przewidywała, że tak ciężko zniesie niemożność widywania dzieci i wnuków. Za nic nie mogła opuścić ślubu Kyle'a. Wiedziała, że jeśli w rodzinie zdarzy się jakiś ślub, chrzest lub Boże uchowaj pogrzeb, będzie musiała być na nim obecna. Sterling pokręcił głową, żeby rozluźnić mięśnie.

– Skąd wiedziałaś, że Caitlyn jest dzieckiem Kyle'a?

– To było łatwe. – Kate westchnęła. – Ta dziewczynka to skóra zdjęta z ojca. Zauważyłam to jeszcze jak była niemowlęciem. Terminy również się zgadzały. Urodziła się dziewięć miesięcy po wizycie Kyle'a. Podczas wakacji w Clear Springs Samantha całkiem zawróciła mu w głowie, a on jej. – W roztargnieniu bawiła się pojedynczym sznurem pereł na szyi. – Kyle nie mógł znieść myśli, że jakaś kobieta zawładnęła jego uczuciami, a nie na odwrót. Wrócił do Minneapolis i poślubił inną, pozornie bardzo odpowiednią dla siebie pannę, w nadziei, że znajdzie szczęście. Dobrze wiesz, jacy byli razem nieszczęśliwi. Nie śmiałam wyjawić swoich przypuszczeń co do ojcostwa Kyle'a. Tym bardziej że nawet po anulowaniu małżeństwa nie wrócił do Wyoming.

– Dopóki go do tego nie zmusiłaś, zapisując mu ranczo, ale pod warunkiem, że spędzi na nim pół roku. – Sterling potrząsnął głową, jakby jej spryt go zaskoczył.

– I udało się, prawda?

– Poszło jak po maśle. Osiadł tam na dobre. Podobno przysiągł, że nigdy nie sprzeda tego rancza. Zamierza na nim wychować tyle dzieci, ile Sam zechce mu urodzić.

Kate roześmiała się z zadowoleniem.

– Cudownie. Więc sprawy nie wyglądają tak ponuro.

– A co z Rebeką i zatrudnionym przez nią detektywem? – zapytał z powątpiewaniem Sterling.

– Nie to mnie martwi najbardziej.,.

– Nie? – Zmrużył oczy. – Chyba nie wiem, o czym myślisz. Kate wstała, podpierając się laską. Poczuła lekki ból, ale nie zwracała nań uwagi. Trochę jej dokuczał, i to wszystko. Nie było się czym przejmować. Są ważniejsze sprawy.

– Myślę o Allison – wyjawiła.

– O Allie?

– Tak. Widziałam ją na ślubie. Nie miała szczęśliwej miny. – Kate zapamiętała smutno wygięte usta Allie, roztargniony wyraz twarzy, zwłaszcza wtedy gdy myślała, że nikt na nią nie patrzy.

– Błagam, nie wymyślaj kłopotów. Allie jest szczęśliwa. Dlaczego miałoby być inaczej? Taka piękna i mądra, i jest modelką Fortune Cosmetics. Zazdrości jej każda kobieta w Ameryce. Udało jej się w życiu.

– No, nie wiem. – Kate zmarszczyła czoło. – Dostrzegłam w jej oczach coś takiego… Podejrzewam, że nigdy nie pogodziła się z zerwaniem zaręczyn z…

– Nic więcej nie mów. Dosyć już namieszałaś. Allie to duża dziewczynka. Potrafi o siebie zadbać.

– Tak jak Kyle? Okrążył biurko i zatrzymał się tuż przy Kate. Górując nad nią wzrostem, pogroził jej palcem przed nosem.

– Nie podoba mi się ten błysk w twoich oczach. Pamiętaj, że wszyscy mają cię za zmarłą i podtrzymujemy tę fikcję dlatego, że ktoś chciał cię zabić. Nie wiemy, czy i kiedy ten ktoś znowu uderzy, jeśli nagle się pojawisz wśród żywych i wyjaśnisz, że w rodzinnym grobie na twoim miejscu spoczywa ktoś inny. Zabójca był pewnie wynajętym bandytą i dopóki nie dowiemy się, kto go opłacił, grozi ci niebezpieczeństwo.

– Chyba że pozostanę martwa. – Ta myśl ją przygnębiała.

– Tylko w ten sposób możemy ustalić, kto za tym wszystkim stoi. Więc nie martw się o Allison.

Kate zabębniła palcami o laskę i cicho cmoknęła. Czuła, że jej mięśnie się napinają, jak zawsze, gdy ktoś jej się przeciwstawiał.

– Sterling, dobrze wiesz, że jeśli chodzi o rodzinę, to robię to, co dla niej najlepsze.

– Nawet nie zaczynaj – ostrzegł ją.

– Och, na razie nie mam zamiaru nic robić. Będę tylko miała oko na Allie. To znaczy ty będziesz miał na nią oko.

– Chyba powinienem dostać to od ciebie na piśmie. – Oparł się o biurko i objął ramionami kolano.

– Nie bądź niemądry – roześmiała się. – Jaki miałbyś pożytek z podpisu zmarłej?

– Kate…

– Informuj mnie o wszystkim, czego się dowiesz o Allison – upierała się. – A co do tego kogoś, kto chciał mnie załatwić… Nie zdawał sobie sprawy, z kim zaczyna, prawda? – Wzięła torebkę i wsunęła ją pod ramię. – Trzeba będzie go pokonać w jego własnej grze.

– Proste, nieprawdaż? – powiedział kpiąco Sterling. Kate pomyślała o Kyle'u, Samancie i Caitlyn.

– Pamiętaj, co ci zawsze powtarzam – rzekła z uśmiechem. – W życiu wszystko jest możliwe.

– Jesteś zdumiewająca. – Sterling ujął ją pod ramię. – Nawet jak na kogoś, kto nie żyje.

– I nigdy o tym nie zapominaj – odrzekła. Oczy jej błyszczały. – Zamierzam cię zdumiewać jeszcze przez długie lata.