Kruko kaj Baniko el Bervalo

(por staciestro)

— Sinjoro doktoro, mi miras, ke mia edzino naskis ruĝharan infanon, ĉar nek ŝi nek mi havis ruĝharajn gepatrojn.

— Ĉu vi havas rilatojn kun via edzino ĉiutage?

— Ne.

— Ĉiusemajne?

— Ne.

— Ĉiumonate?

— Ne.

— Ĉiujare?

— Jes, proksimume.

— Do ne mirindas, ke la haroj de la infano estas rustkoloraj.

La filino de Kruko, Amanda, edziniĝis al Filiberto, kaj ili pasigas la mielmonaton en Sicilio. Gesinjoroj Kruko estas tre maltrankvilaj, ĉar ili ĵus legis en gazeto, ke forta tertremo skuis Sicilion. Subite venas telegramo, kaj Kruko laŭte legas: «Tertremo detruis nian hotelon stop mi savita stop Filiberto dorse vundita de falinta plafono stop Amanda».

Pastro subite mortis pro kormalsano. Kuracisto demandas la vidvinon:

— Kiel tio okazis?

Ŝi ekploras.

— La kompatindulo kutimis amori min en la sama takto kiel la preĝeja sonorilo. Kaj merkredon, kiam estis incendio en la najbara domo, venis tiu stulta aŭto de fajrobrigado, «ding, ding, ding, ding».

Demando: Kial la junulinoj mallevas la okulojn, kiam aŭdas amkonfeson?

Respondo: Por kontroli la verecon de la deklaro.

Du amikinoj parolas pri la mirinda eco de la ostroj, kiu laŭdire pliigas la viran sekskapablon. Unu dubas:

— Mi ne kredas, ke tio estas ĝusta. Hieraŭ vespere mia edzo manĝis dekduon da ostroj, sed efikis nur sep.

En vintrostacio junulino vane serĉas ĉambron. Fine en hotelo oni proponas al ŝi:

— Ni havas tre larĝan liton en ĉambro jam okupita de du sinjoroj. Eble ili akceptos vin.

Efektive la du junaj viroj, iom timemaj, bonvolas dividi la liton kun la belulino, kaj invitas ŝin dormi meze de la lito.

La sekvan matenon ambaŭ junuloj aspektas elĉerpitaj, lacepelitaj, forkonsumitaj. Male la knabino streĉiĝas kaj gaje rakontas:

— La tutan nokton mi sonĝis, ke mi skias, kaj mi tiel vigle puŝadis miajn skibastonojn, ke mi gajnis ĉiujn kurkonkursojn.

Kruko kaj Baniko pasigas du semajnojn en la kamparo. Multo estas nova por ambaŭ urbanoj. Iam la farmisto, ĉe kiu ili loĝas, petas ilin konduki bovinon al la virbovo.

— Volonte, — respondas Kruko.

Kaj la amikoj foriras kun la bovino. Post kvin horoj ili revenas kun lacegajn mienoj. La farmisto demandas:

— Kio do okazis?

— Malgraŭ niaj klopodoj tiu bovinaĉo tiel baraktis, ke ni ne sukcesis surdorsigi ŝin antaŭ la taŭro.

Antaŭ operacio flegistino razas la subventron de paciento. Post tri minutoj li murmuras:

— Vi ne bezonas plu teni ĝin, fraŭlino. Nun ĝi staras mem.

Virino petas konsilon de advokato:

— Mi deziras eksedziniĝi, ĉar mi ne povas akordiĝi kun mia edzo.

— Sinjorino, ĉu ne estus eble al vi interesiĝi pri la samaj aferoj kiel li? Kio lin interesas?

— La blondulinoj.

Tri virineskaj junuloj vizitas banejon. Ĉar ĉiuj unuopaj ĉeloj estas okupitaj, ili akceptas komunan duŝejon. Post unu horo, nevidante ilin eliri, la banejestro malpacience frapas la pordon de la duŝejo.

— Ĉu okazis io?

Junulo respondas per akuta voĉo:

— Jes, falis la sapo, kaj neniu kuraĝas sin klini por preni ĝin.

Emiro kunigas siajn okdek konkubinojn kaj deklaras:

— Karaj miaj, mi devas forlasi vin.

Ĉiuj ekkrias:

— Kial?

Kun malaplomba mieno la emiro murmuras:

— Mi enamiĝis al alia haremo.