Podziękowania

Proszę, by serdeczne podziękowania za pomoc w pisaniu tej książki: za anegdoty, redakcję, wiedzę, praktyczne wsparcie i tajemnicze informacje dotyczące podwodnych mikrolokalizatorów GP, przyjęły wszystkie niżej wymienione osoby: Gillon Aitken, Luis Anton, Craig Brown, Tim Burton, Andreas Carlton-Smith, Fiona Carpenter, Gil Cates, Office of Public Affairs CIA, Richard Coles, Marie Colvin, Nick Crean, Ursula Doyle, Harry Enfield, rodzina Fieldingów, Carrie Fisher, Piers Fletcher, Linda Gase, John Gerloff, Sarah Jones, Jules' Undersea Lodge, Key Largo, Andrew Kidd, Paula Levy, Hugh Miles, John Miller, Michael Monteroso, detektyw Joe Pau z brygady antyterrorystycznej policji Los Angeles, Maria Rejt, Mia Richkind, Sausage, Lesley Shaw, Sunset Marquis Hotel, Beth Swofford, Russ Warner oraz wszyscy ci, których tożsamość musi pozostać tak tajna, że nie można ich nawet wymienić pod pseudonimem.

Szczególnie wdzięczna jestem JC za czas, jaki mi poświęcił, za specjalistyczną wiedzę, jaką się ze mną podzielił, i za to, że pokazał mi, jak działa broń udająca długopis.

Przede wszystkim zaś dziękuję Kevinowi Curranowi za trudny do przecenienia wysiłek, jaki włożył, pomagając mi przy tworzeniu fabuły, postaci, dowcipów, za pomysły, wielokrotne czytanie i redakcję, poprawę pisowni i interpunkcji, głównie zaś wdzięczna mu jestem za to, iż przekonał mnie, że thrillerów nie pisze się, zdradzając całą intrygę, ledwie co zrodzoną w głowie autora, od razu w pierwszym rozdziale.

Загрузка...